Miasto Tychy powstało jako niewielka osada rolnicza w pobliżu średniowiecznego szlaku handlowego łączącego Oświęcim z Mikołowem. Pierwsza wzmianka o Tychach pochodzi z 1467 r. została wymieniona w protokolarzu pszczyńskim. Zanotowano w nim po łacinie „in Tichi”. Na dawnych pieczęciach Tychy znaczyły się herbem przedstawiającym róg myśliwski. Osada położona w samym środku Puszczy Pszczyńskiej, stanowiła dogodne miejsce do zarządzania lasami i organizowania polowań.

Od 1548 r. Ziemią Pszczyńską władali potomkowie staro śląskiej szlachty – Promnicowie. Za rządów Stanisława Promnica (dworzanina Zygmunta Augusta) zapoczątkowany został rozwój gospodarczy Ziemi Pszczyńskiej. Od XVII wieku Tychy były jedną z najzamożniejszych wsi na terenie powiatu pszczyńskiego. Od 1629 roku funkcjonował tu browar książęcy, uprawiano chmiel i jęczmień w licznych stawach hodowano ryby, rozwijało się rzemiosło i przemysł (1640 r. – powstanie huty tzw. kuźni jaroszewickiej). We wzniesionym przez Promniców w połowie XVII wieku pałacu utworzono samodzielny urząd leśny, któremu podlegało 5 nadleśnictw i kilkadziesiąt leśniczówek. W 1870 roku została wybudowana pierwsza linia kolejowa łącząca Tychy z Katowicami i Szopienicami przez Murcki oraz z Dziedzicami.

W 1887 roku powstała Fabryka Celulozy Sulfitowej, a następnie w 1898 roku został otwarty drugi tyski browar (Browar Obywatelski).W 1922 roku na mocy traktatu wersalskiego Ziemia Pszczyńska wróciła do Polski. Tychy zaczęły rozwijać się i nabierać cech osady miejskiej. W okresie międzywojennym liczba ludności w Tychach wzrosła do 11 tysięcy. Gmina rozwijała swą infrastrukturę, powstał wówczas m.in. szpital (w latach 1928-30 gruntownie przebudowany), sierociniec, szkoły, poczta, liczne sklepy, gospody i restauracje oraz urządzenia sportowe z basenem i kręgielnią. Konsekwencją tego rozwoju było uzyskanie l stycznia 1934 r. praw gminy miejskiej.